In terminal bekijken we het lichaam als een container, waar signalen of 'aanwezigheden' kunnen doorreizen. Deze gaan het lichaam binnen en verlaten het opnieuw. Signalen passeren door het vlees heen. Een aanwezigheid geladen met informatie. Van deze bewegingen binnenin het lichaam zijn enkel sporen waarneembaar. In deze voorstellingenreeks werken we met deze sporen als effecten van aanwezigheden die vreemd zijn aan het lichaam.

Het terminal-concept manifesteert zichzelf bijvoorbeeld in een persoon die op sterven ligt: medische meetapparatuur is in staat om nog een zeker bewustzijn vast te stellen in de vorm van electrische impulsen, terwijl het lichaam reeds de gedaante heeft aangenomen van een dood voorwerp. Soms lijkt een vreemde aanwezigheid de communicatielijnen van ons zenuwcentrum te onderscheppen, zodat een routineuze handeling ontaardt in een nerveuze samentrekking van de spieren. Het geluidsontwerp voor deze productie tracht dit idee van een spookachtige aanwezigheid te vertalen. Signalen die door de lucht heen reizen, door kamers en door lichamen, worden onderschept, bewerkt en heropgeroepen. Het geluid is verder ontwikkeld door het veelvuldig en herhaaldelijk digitaal bewerken van geregistreerde software- of systeemfouten.

Het terminal-concept houdt dan ook in dat lichamen vergeleken kunnen worden met processing units. Processoren calculeren immers een inputstroom die wordt omgezet in een gewijzigde output. De relatie tussen oog en cameralens komt ruim aan bod in terminal. De invoer van visuele data speelt de belangrijkste rol in de menselijke manier van kennisverwerving, zeg maar reality processing. In terminal glijden de machinale en de menselijke informatieverwerking langs elkaar heen, versmelten ze, en verbreken ze het contact.

Extra: op basis van het videomateriaal van zowel de ontwikkeling van de voorstelling als van de voorstelling zelf werd een kortfilm gemaakt. Deze kortfilm werd gepresenteerd op het Argos festival in Brussel ( 18-26 oktober 2002) en op het 1st FRAME festival, een internationaal festival voor dansvideo's in Porto (18-20 oktober 2002). Hij was ook te zien op Rencontres internationales Paris/Berlin in Parijs en in Berlijn in oktober 2003.


performance, choreografie, video: Heine Røsdal Avdal / muziek, dramaturgie, geluidsontwerp: Christoph De Boeck / lichtontwerp: Hans Meijer / assistentie choreografie: Yukiko Shinozaki

co-productie: Vooruit (Gent) , Stuk (Leuven) , Dans in Kortrijk , Bergen Internasjonale Teater (Norway) / steun: Norsk Kulturfond , Ministry of Foreign Affairs (Norway) / met dank aan: APT Antwerpen , P.A.R.T.S. , Beursschouwburg (Brussel) , Jan Maertens, NTSC

wereldpremière: 24 februari 2003 in ISFiT en Teaterhuset Avantgarden - Trondheim, Noorwegen.